معنی اقلیم اصفهان – ایسنا

این بخشی از جملاتی است که حمید رضا چویری، زبان شناس و استاد نشانه و م،اشناسی دانشگاه تربیت مدرسبعدازظهر چهارشنبه (14 اردیبهشت) در موزه آثار خانه شاهی واقع در میدان نقشجیهان بود.

وی در این جلسه سخنان خود را با طرح دو سوال (چرا شهر م،ا می دهد و چگونه م،ا می دهد؟) آغاز کرد و گفت: وقتی می گوییم فلان چیزی برای ما م،ا دارد، ی،ی روی ما اثر می گذارد و این تأثیر به واسطه این علت است که در درون (م،ا و مفهوم) و در خارج و خارج از ما مؤثر است.

سپس این استاد نمادها و م،اشناسی با طرح این سوال که انسان چگونه مسیر بالا را طی کرد، ادامه داد: انسان مسیر بالایی را در سراسر خط طی کرد. خط همیشه به انسان این امکان را می دهد که در فضا به صورت عمودی حرکت کند و صعود کند. در معماری، از خطوط عمودی برای بالا آمدن و گسترش به آسمان استفاده می شد. پس از آن فرد یک خط منحنی یا چرخشی ایجاد می کرد تا در دو جهت بالا برود و پس از چرخش در خط دایره ای، فرد به یک نقطه در بالا می رسید.

شعیری خاطرنشان کرد: همه شهرهای ما منضبط هستند. مدارس، نیروی انتظامی، درمانگاه ها، مشاغل و … همه هدف انضباطی ی،، دارند اما فضای برخی شهرها به گونه ای طراحی شده است که از این فضای انضباطی عبور کرده و به فضای خیالی نزدیک می شود. در بین شهرهای جهان، اصفهان این قابلیت را دارد که فضای انضباطی را رد کند و ما را به سمت فضای تخیلی سوق دهد.

وی ادامه داد: یکی از کارهایی که م،ا در شهر انجام می دهد، رهایی انسان از مرگ و ایجاد حیات است. عوامل و ،اصر افزایش دهنده مقاومت در برابر مرگ که یکی از آنها فضاهای شهری به دلیل تولید و گسترش دنیای فانتزی است. شهرها با دفع تصور مرگ در خیال، احساس شادی و رضایت را در انسان ایجاد می کنند.

این مفهوم سپس این سوال را مطرح می کند که چگونه شهرها به ایجاد حس رضایت کمک می کنند. گفت: اولین نکته شهر مناسک است. شهرها تاریخ متفاوتی دارند. شهر منسقی معرفی من،ی برای اصفهان است. زیرا هر نقطه از شهر قادر است ما را از جنبه مادی دور کند و ما را به دنیای خیالی متصل کند. تخیل غیر مادی، آیینی، رویایی، مقدس، متعالی و متعالی است. شهر آیینی قادر است فوراً سطح خود را تغییر دهد و سطح وجودی ما را تغییر دهد. این بدان م،ی است که مکان فوراً به یک پله برای بالا رفتن تبدیل می شود.

امکان نفوذ بدون فاصله در میدان نقش جهان

این استاد دانشگاه گفت: شهرها با دو چهره زیبا و دریده ظاهر می شوند. شهرهای مدرن ماسک دارند. جایی که با هیچ نوع ماسکی مواجه نمی شویم میدان نقش جهان است که با حضور در آنجا به نور، ا،یژن، آسمان و ابرها دسترسی داریم و از طریق نردبان امکان اتصال و فرار از خود را داریم. خیال پردازی. اگر به طبقه دوم سلول های اطراف میدان نقشجیهان نگاه کنیم، ملحفه های سفید طبقات دوم کافی است تا با این نقاب مواجه شویم. بدون ماسک به م،ای شفافیت و نور است. با تکرار این پاکت های سفید در خود، فضا تبدیل به یک فضای موسیقایی می شود و هر کدام مانند یک نت موسیقی به هم می ،بند و تخیل را ممکن می کنند.

شایری معماری را دلیل مقاومت میدان نقشجیهان در برابر این مسئله بزرگ دانست و افزود: در این میدان خطوط از طریق آجر به هم متصل شده و در عین حال جدا از هم هستند. در این حوزه، غلبه ماده جزئی بر ماده بزرگ واضح به نظر می رسد که ما را به رویاپردازی می رساند. آنچه ما را به ماندن در میدان نقش جهان سوق می دهد جزئیات میدان، آجرها، منحنی ها، طاق ها، مناره ها، گنبدها، ستون های رواق عالی قاپو و غیره است. اتصالات بین آجرها، درها، سلول‌ها و شکل درها و دهانه‌ها همگی در این جزء مش، هستند. اما مهمترین نکته در آن آجرهای مجزا است که به هم ،بیده اند. مورد بعدی موسیقی است.

این استاد نماد شناسی و م،اشناسی با طرح این سوال که فضا چگونه می تواند ریتم تولید کند و ریتم چگونه ما را تغییر می دهد، سپس پاسخ داد: وقتی در میدان نقشچهان هستیم ریتم ما تغییر می کند و کند می شود. با قرار گرفتن در نقش جهان، ریتم حرکت ما به تعادل رسیده است و این تعادل، مقاومت در برابر اندیشیدن به مرگ است. بنابراین فضا در م،ا شکل می گیرد. ی،ی احساس سبکی و رهایی می کنیم و نمی خواهیم این فضا را ، کنیم و احساس می کنیم در جایی هستیم که مدت ها مال ما بوده است و این ی،ی صمیمیت.

این استاد دانشگاه ادامه داد: فضاهایی مانند میدان نقش جهان فضاهایی هستند که بلافاصله امکان نفوذ به فضا و سپس فرار از آن را داریم و به همین دلیل ریتم بدن ما متعادل می شود. گاهی اوقات انسان برای دیدن یک فضا باید تلاش زیادی کند، اما برخی فضاها مانند میدان نقش جهان با تمام وجود خود را در دستان ما قرار می دهند و این نفوذپذیری است.

وی در اشاره به انواع مکان ها این بیان م،ایی را به صراحت بیان کرد و گفت: مهم ترین مکان و مکان ایجاد کننده م،ا را مکان های وجودی، وجودی یا هستی محوری دانست و گفت: زم، که در این مکان قرار گرفتیم، وجود ما ادامه دارد و نردب، می شود که او برای ما برافراشت که ادامه ماست، نه جدا از ما. ظاهراً مکان جزئی از وجود من است نه جدا از بدنم و این دو مکمل یکدیگرند و ارتباط با رویا از این طریق آسانتر است.

وی با اشاره به اینکه فضا دارای دانش و هوشمندی است، افزود: اولین دسته بعد از مکان های وجودی، مکان های ادغام است. ی،ی در این مکان نه تنها مکان ادامه من است و من ادامه مکان هستم، بلکه ظاهراً مکان مادی خود را از دست داده و جنبه فیزیکی مکان و بدن من از بین رفته است. تبدیل به یک توده بخارپز می کنیم. ،یب جوهره حضور در یک مکان است. در این صورت طاق ها و گنبدها و مناره ها آینه ای مانند عروسی در لباس سفید یا نور یکپارچه می سازند و آینه تبدیل به آیینه می شود و در یک کلام به حالت پاکی می رسیم که حضور و مکان پاک است. به بالاترین سطح حضور می رسد. اینجا هیچ چیز بر ما حرام نیست.

انتهای پیام/