شکی نیست که موزه لوور خانه یکی از بهترین مجموعه های هنری در جهان است. این موزه علاوه بر مجموعههای «مونالیزا» و «میکل آنژ»، آثار تاریخی ارزشمند دیگری مانند «ابولهای غولپیکر»، «ونوس میلو» و «پیروزی بالدار ساموتراس» را در خود جای داده است.
به گزارش ایسنا، اگرچه شاهکار مرمری “پیروزی بالدار ساموتراس” در زمره مشهورترین مجسمه های تاریخی است، اما ممکن است بسیاری از مردم تاریخ آن را ندانند، از جمله منشاء باست، این مجسمه، کشف آن در قرن نوزدهم و تاثیر این مجسمه. مجسمه. سنگ مرمر در مورد عدم شناخت هنر مدرن و معاصر.
منشا اصلی “پیروزی بالدار ساموتراس” ناشناخته است. با این حال، باستان شناسان و مورخان هنر این مجسمه را به دقت بررسی کرده اند تا قدمت، دلیل ساخت و اهمیت آن را شناسایی کنند.
بر اساس اطلاعات منتشر شده توسط موزه لوور، این مجسمه در آغاز قرن دوم قبل از میلاد توسط ،نان Redes، جزیره ای واقع در یونان ساخته شده است. بدین ترتیب این مجسمه در قلب دوره هلنیستی (323 قبل از میلاد تا 31 پس از میلاد) ساخته شده است. این جنبش هنری باست، به خاطر مجسمه های خیره کننده اش از موضوعات متحرک اساطیری مشهور است. این رویکرد هنری در «پیروزی بالدار» نیز متجلی می شود.
این مجسمه 5.5 متری نشان دهنده نایک، الهه پیروزی یونان باستان است. “پیروزی بالدار ساموتراس” به گونه ای انجام می شود که ردای خیس و باد قابل مشاهده است و شکل بالدار پیروزمندانه به سمت جلوی کشتی می رود. در نتیجه، مورخان به این نتیجه رسیده اند که این کشتی برای بزرگداشت یک نبرد دریایی موفق ساخته شده است.
این مجسمه یکی از چندین اشیای مرمری است که در مجموعه معبد ساموتراس، معبدی باست، واقع در ساموتراس یافت شده است. این عبادتگاه ساحلی برای فرقه مخفی «مادر اعظم» ساخته شده است.
با توجه به افزایش نبردهای دریایی در این برهه از تاریخ و نزدیک بودن این عبادتگاه به مسیرهای دریایی پرکاربرد دریای اژه، چندین بنای تاریخی با الهام از دریا در این مکان مذهبی ساخته شد که از جمله آنها می توان به ستون های ویژه اشاره کرد. کشتی های مهم و البته «پیروزی بالدار» می توان اشاره کرد که در یک فرورفتگی سنگی مشرف به عبادتگاه قرار می گرفتند.
“چار، شامپوزیو” دیپلمات فرانسوی و باستان شناس آماتور، “پیروزی بالدار” را در آوریل 1863 کشف کرد. او 23 قطعه سنگ را جمع آوری کرد که با هم یک کشتی را تشکیل دادند و مجسمه را دقیقاً همانطور که پیدا کرد به پاریس فرستاد. در سه قطعه مجزا بگویید.
پایه، نیم تنه، پاها و بال چپ در نهایت از لوور خارج می شود و در تالار آثار تاریخی ک،یک جمع آوری می شود. موزه همچنین یک بال گچی به مجسمه اضافه کرد، اما سر و بازو را بازسازی نکرد.
اما حدود 90 سال پس از کشف این مجسمه توسط باستان شناس اتریشی چامپوزیو، ،مت های گم شده این مجسمه از جمله دست راست این الهه کشف شد. متاسفانه راهی برای ،باندن دست راست به مجسمه وجود نداشت و به همین دلیل این مجسمه بدون دست باقی می ماند.
کشف دست راست پیروزی بالدار بسیار مهم بود. زیرا انگشتان این دست بسته نیست و نظریه اولیه مبنی بر اینکه این مجسمه جسمی را نگه داشته است رد شده است.
«لوور» در توضیح این مجسمه می نویسد: «پیشنهاد شده بود که «پیروزی بالدار» در دست راست شیپور، تاج یا پیش، بند داشته باشد، اما دستی که در سال 1950 در ساموتراس کشف شد، به شکلی ساخته شده است. طوری که کف دست مشخص شده و هر دو انگشتش باز است، نشان می دهد که او چیزی در دست ندارد و فقط دستش را به نشانه سلام بلند کرده است.»
امروز، این دست در نزدیکی نصب “La Victoire ailée” در “لوور” به نمایش گذاشته شده است.
رئالیسم هلنیستی
مانند دیگر مجسمههای «هلنیستی»، «پیروزی بالدار» بهخاطر آناتومی طبیعی و در نتیجه نمایش واقعگرایانهاش از حرکت اعضای بدن قابل تحسین است.
این هنرمند نایک را در وضعیت نامتقارن قرار داد تا بدن را در حال حرکت نشان دهد. این ژست که به ،وان contrapposto شناخته می شود، شامل حرکت با استفاده از توزیع وزن واقعی و بدنی S شکل است. مجسمه های معروف دیگری که این رویکرد ک،یک را برای به تصویر کشیدن بدن انسان در پیش گرفته اند عبارتند از “مرد در حرکت” اثر رودن و “دیوید” اثر میکل آنژ.
،صر دیگری که به نشان دادن حرکت کمک می کند، پارچه ای است که روی بدن مجسمه قرار دارد. همانطور که نایک حرکت می کند، لباس دور او می پیچد.
پیروزی بالدار ساموتراس یکی از مشهورترین مجسمههای جهان محسوب میشود و از زم، که برای اولین بار در موزه لوور در قرن نوزدهم به نمایش گذاشته شد، الهامبخش هنرمندان بیشماری بوده است.
انتهای پیام
منبع: https://www.isna.ir/news/1402110503518/%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%B2%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D9%84-%D8%AF%D8%A7%D8%B1