نقوش تزئینی نقش بسزایی در ساختار هویت معماری ما دارد و در معماری مسجد در بین همه هنرهای معماری ایرانی از جایگاه ویژه انجام پایان نامه شهرسازی ای برخوردار است. در عصر صفویه، کاشی هفت رنگ در قصرهای اصفهان به نحوی گسترده مورد استفاده قرار گرفت و نصب کاشیهای چهارگوش درون قابهای بزرگ منظره هایی بدیع همراه با عناصر پیکره ای و شخصیتهای مختلف به وجود آورد. صنعت کاشی سازی اسلامی در دوره هایی از «پورسلین» – ظرف چینی وارداتی از دوران تانگ و سونگ – تأثیر پذیرفته است. حاصل این تأثیرات ساخت کاشیهایی با لعاب سفید و طرحهای آبی است. در اواسط قرن نهم، نقشمایه های چینی به طور کامل با نقشمایه های دوران اسلامی ترکیب شد و حاصل آن پدیدار شدن سبک اسلامی – چینی دو رگه و دلپذیر و مورد قبولی بود.
- نوعی دیگری از بادگیر وجود دارد که در مناطق گرم و مرطوب جنوب کشور استفاده می شود و فرق عمده ای که با بادگیرهای مناطق گرم و خشک دارد این است که بادگیر در منطقه مرطوب فقط کار خو را از طریق جابجایی هوا انجام می دهد.
- به طور کلی ارامگاه به بنایی گفته می شود که یک یا چند شخصیت مذهبی یا سیاسی در ان دفن شده باشد.این نوع بنا ها را به دو گروه مقبره های مذهبی(زیارتی )و مقبره های غیر مذهبی می توان تقسیم کرد .
- این بنا توسط سلیمان سلطان باشکوه عثمانی بین سال های ۱۵۵۰ و ۱۵۵۷ در اوج قدرت امپراتوری عثمانی ساخته شده است، این بزرگ ترین و مسلما زیبا ترین مجموعه مساجد سلطنتی در استانبول است.
- ضمناً لازم نیست هر ساختمانی با قوس و گنبد و مناره، معماری اسلامی باشد؛ بلکه چنانچه مطابق این هفت اصل ساخته شده باشد، شاید بتوان آن را معماری اسلامی نامید.
تاثیرات معماری اسلامی
از دیگر مساجدی که در دوران محمد (ص) ساخته شد، مسجد جواثه در عربستان سعودی است. دوران اسلامی با شکل گیری اسلام و رهبری حضرت محمد (ص) در اوایل قرن هفتم و در عربستان آغاز شد. محمد (ص) اولین مسجد را در سال 622 در مدینه، درست پس از هجرتش از مکه ساخت. مانند بسیاری از جنبش‌های معماری پیشگام -از جمله سنت‌های ساختمانی دوره بیزانس و رنسانس ایتالیایی – معماران اسلامی نیز گنبدها را در طرحهای خود گنجانده‌اند. ۲٫ در معماری اسلامی خطوط خمیده (گنبد، محراب، مناره…) بوده و از شمایل نگاری پرهیز می شود و در عوض از آیات قرآنی بر بناها استفاده می گردد اما در معماری ماسونی خطوط شکسته بوده (هرم، مثلث) و شمایل و نماد های خاصی در بناها به کار برده می شود. ویرانی حاصل از تهاجم اقوام مغول تنها مدت کوتاهی در روند تولید کاشی تأثیر گذاشت و در واقع هیچ نوع کاشی از حدود سالهای ۶۲۳ تا ۶۳۴ بر جای نمانده است.