به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، آتوسا مومنی، رئیس مرکز میراث ناملموس تهران در یادداشتی درباره جشن یلدا نوشت:
«میراث ناملموس به ،وان مظهر هویت فرهنگی و دانش بشری که با آن زندگی می کند، پیوندی عمیق بین انسان و طبیعت برقرار کرده است. ارزش های فرهنگی، بلکه ابزاری مؤثر برای تاب آوری جوامع در مواجهه با بحران های طبیعی و زیست محیطی که در زندگی آنها رخ می دهد، حفاظت و صیانت از این میراث مست،م مشارکت اجتماعی مردم، صاحبان، حاملان و حاملان آن است. این جنبه از میراث منبعی غنی از نمادها و مظاهر فرهنگ زنده انس، است که می تواند راه حل هایی را برای تداوم زیستی پایدار با تمرکز بر حفظ منابع زیست محیطی و منطقه ای ارائه دهد.
«یلدا» میراثی زنده در پوسته آئین ها از دل تاریخ است که نمایانگر هویت فرهنگی متمایز و استوار در راستای دستیابی به توسعه پایدار و صلح همه جانبه است بین انسان و طبیعت که در سال 2022 در فهرست میراث ناملموس جه، یونسکو به ثبت رسید. این میراث زنده، به دور از یک رویداد فرهنگی، پلی است بین نسل ها و فرصتی برای بازخو، رابطه انسان و محیط پیرامونش. یلدا با تأکید بر مفاهیمی مانند مشارکت اجتماعی، استفاده از ،د انس،، تاب آوری مبتنی بر ،د و تعامل انسان با محیط، با تغییرات فصلی در اقلیم مواجه می شود و نقش ارتقای میراث فرهنگی ناملموس را در دستیابی به توسعه پایدار نشان می دهد. توسعه یلدا مانند بلندترین شب سال مظهر صبر و امید در عبور از تاریکی به روشنایی و نمادی از پایداری انسان با طبیعت بردبار اطرافش است. در پرتو این دین که در بستر معرفت بشری تجلی یافته بود، بشر طی قرون متمادی برای اولین بار با آزمون و خطاهای فراوان تاب آوری در برابر شرایط اقلیمی و محیطی را آموخت و پس از به کارگیری صحیح آن به آموزش پرداخت. آن را برای نسل های بعد از او. وارثان یلدا با دور هم جمع شدن در این شب و تاکید بر ارزش های همبستگی و امید راهی از سازگاری فرهنگی و اجتماعی را به نمایش می گذارند که به قدرت نرم حرکت دست در دست هم از دل تاریخ تا به امروز رسیده است. .
آیین های یلدا نشان دهنده ،ب دانش زیست پایدار توسط انسان است که مزین به داستان ها و موسیقی سنتی، ارزش همبستگی خانوادگی و اجتماعی را بیان می کند و ،اب تامین و تهیه انرژی و غذای مورد نیاز او را فراهم می کند. یلدا بستری برای تداوم پایدار اشکال فرهنگی است که در ارتباط با رویکردهای خلاقانه برای حفاظت از منابع طبیعی و اراضی می درخشد. برگزاری این آیین ها با تمرکز بر مصرف محصولات فصلی، الگویی برای اقتصاد معیشتی پایدار است. این آیین ها با حفظ و انتقال دانش بومی در کشاورزی و مدیریت منابع، نمونه ای از نقش میراث ناملموس در ارتقای توسعه پایدار را ارائه می دهند.
از سوی دیگر، یلدا گواه مشارکت اجتماعی و نقش صاحبان و حاملان میراث زنده انس، است که بدون مشارکت اجتماعی آنان قابل حفظ نیست. خانواده ها به ،وان هسته اصلی این آیین، نقش اساسی در انتقال ارزش های فرهنگی و اخلاقی خود به نسل های آینده دارند. این مشارکت اجتماعی با تقویت انسجام خانواده و جامعه، به حفظ هویت فرهنگی و گسترش حس تعلق به جامعه کمک می کند. یلدا پل ارتباطی بین انسان و طبیعت نیز محسوب می شود، زیرا با پیوند انسان با چرخه های طبیعی، نقش مهمی در تعادل بیولوژیکی ایفا می کند.
در اقلیم و جغرافیای فلات ایران و تاریخ و تمدن پیرامون آن که به سلسله کردار و دانش و مهارت و رویدادهای فرهنگی و اجتماعی آراسته و منور است، شب یلدا جلوه ای از آیینی شریف و پررنگ است که می گذرد. تاریکی و خوش آمد گویی است با نور و گرمای وجود و زندگی پر از م،ا و پر از شهد همزیستی. فلسفه خلقت انسان های فراخور که تبلور انس،ت به ،وان موهبتی ثواب و در غلاف امانتی گرانبها محسوب می شود که در این دگرگونی به افراد پس از ما منتقل می شود.
یلدا یکی از شگفت انگیزترین ،اصر فرهنگی ایر،ان به شمار می رود و بی شک پل ارتباطی بین دانش کشاورزی و نجوم در جغرافیا است. آنگاه که سرشت بارور و بخشنده سبزه و زایش، همچون مادری مهربان، انسان و هستی را می نوشد و می پروراند و می آموزد که چگونه انسان را در خواب زمست، زمین، حتی در راه دنیا، به نیروی حکیمانه خود بسپارد. . رستاخیز طبیعت به حق علم و تجربه و ایمان، انتظار شیرین گذر از سرما و خش،الی و تاریکی را برآورده کرده و از بلندی های پربرکت مازانا، زادروز خورشید و جام نور را بشارت دهد. و گرما . فهمیده شد
انتظار شیرین گذر از طول، ترین تاریکی شب و شکوه زایش خورشیدی درخشان که به هر روز پرنورتر از دیروز گرما می بخشد، گردهمایی را به اوج شفقت می آورد و دل و چشم را پر از نور می کند.
اما در این فایل ضبطی ارزشمند آنچه می توان به آن اشاره کرد تنها محتوای غنی، انس، و صلح آمیز آن نیست. زیرا جنبه ها و نکات بسیاری در آن مشهود است که در ادبیات میراث ناملموس به پدیده ای جامع معروف است. هر شیء فرهنگی که بتواند یکی از پنج جنبه میراث ناملموس را نشان دهد، پتانسیل جه، شدن را دارد. یلدای ایر، هر پنج شکل کنش اجتماعی (برپایی آیین یلدا و سفره رنگارنگ آن)، بیان شفاهی (روایت و حفظ)، اجرای هنری (شاهنامه خو، و تلاوت) و شناخت مربوط به هستی و طبیعت (ارزشیابی و شناخت) است. ). آشنایی با تغییر فصول، تهیه غذا متن، با فصل و چگونگی ماندگاری آنچه که دیگر از خوبی های طبیعت در ایام سال به دست نمی آید و...) و صنایع دستی و هنرهای سنتی و محلی (کشمیر) میز، جاجیم، صندلی) و...) به خودی خود همه این جلوه ها را افزایش می دهد.
اهمیت یلدا نه تنها در تبلور نمادین بیرون راندن تاریکی و استقبال از روشنایی و روشنایی است، بلکه در اهمیت فرهنگ یلدا در زندگی اجتماعی و پویایی این فرهنگ متعالی برای علاقمند ساختن جامعه به خاستگاه آن و درک زیست پذیری آن است. به درستی پردازش کنید. خالقان میراث یلدا پاسخگوی نیازهای فرهنگی، اجتماعی و انس، هستند که پس از ،ب دانش جغرافیا و نجوم به آن دسترسی پیدا ،د و در مسیر توسعه پایدار از آن بهره بردند.
در راستای ترویج و انتقال یلدا بین نسل ها، این میراث ارزشمند زنده به ،وان مظهر نمادهای متعالی فرهنگ ایران زمین و پاسخگویی شایسته به نیازهای جامعه امروزی، به نحو شایسته و در مسیر وفاق اجتماعی، ارج نهاده شود. از توشه آن و ترویج آن، ظرفیت ویژه ای برای رونق بخش در حوزه گردشگری نیز ایجاد کنیم.
انتهای پیام/