گنبد بر فراز آسمان – اسنا

طلوع صبح نوید آغاز روزی جدید است، آرام آرام سایه پرمهر و سخاوتمندانه خود را بر زمین می گستراند و بیست و هشتمین روز از دومین ماه قمری مردمان سرزمین جم از قدیم الایام اینها خاطراتی است که از اجدادشان در ذهنشان مانده است. چندی پیش بسیاری از مردم، از زن و مرد، کودک و سالخورده، از دور و نزدیک، با پای پیاده یا با وسایل نقلیه به دامنه کوه معروف به «امامزاده» رسیدند تا راه را از طریق جذابیت «امامزاده» بیابند. پیر». مراد دی» به روی معشوق باز کنید و از مضمون و هدف آن بپرسید.

بقعه متبرک «محی الدین» بر فراز قله ای در کیلومتر 55 جاده سمنان به دامغان در روستای جم در بخش مرکزی سمنان و در مجاورت تپه ای به نام «بیربا» قرار دارد که ارتفاع آن 1100 است. متر از دامنه کوه و ارتفاع آن از سطح دریا 2234 متر و از دامنه کوه 800 متر است.

این بقعه همواره زیارتگاه بسیاری از علاقه مندان و طبیعت گردان بومی و غیر بومی بوده است که اغلب در من،ت های خاصی از جمله 21 ماه مبارک رمضان و شهادت مولای متقیان و یا 28 ماه مبارک رمضان از این مکان دیدن می کنند. . صفر به من،ت رحلت پیامبران و شهادت عزیزانشان اهل بیت و اشک از چشم ها می ریختند و با مدح و ثنا بر درخشندگی و صفای باطن می افزایند. روزگاری که پیرزن، با سینه‌ای پر از مهر و ،ایت راه پر پیچ و خم را طی می‌،د تا چراغ عشق و دوستی اهل بیت را با روشنایی چراغ امام زاده روشن نگه دارند، زم، که نیازمندان راضی و سپاسگزار بودند. در پا از کوه خیمه برافراشتند، ،ان ذبح ،د، آتش افروختند، غذای قرب، تهیه ،د و با توسل به بارگاه مطهر، همدردی پیامبر ا، را خواستند.

چند ساعت از طلوع خورشید در دوازدهمین ماه از سال 1403 هجری شمسی می گذرد و گرمای تابش خورشید در آسمان به تدریج افزایش می یابد و گردشگران و طبیعت گردان بسیاری را برای لذت بردن از هوای پاک و من، به خود جذب کرده است آب و هوای این منطقه به تدریج بر تعداد مردم افزوده می شود و برخی از آنها زیر سایه درخت تک ستاره ای کهنسال در پایین کوه که توسط برخی از نیکوکاران محلی چندین دهه پیش ساخته شده است، بازدید و استراحت کرده اند. بر اساس یک سنت قدیمی، مردم در پایین کوه با چای و نذری از زائران و مهمانان استقبال می کنند.

اگرچه مسیر قله نسبتاً سخت و صعب العبور است، اما در طول مسیر کودکان و سالمندان را می توان دید که با خیال راحت به این سو و آن سو رفته و به مقصد برمی گردند در یک سفر قبر از کوه و این فضای آرام و دلنشین را فرصتی می دانند. برای بازگشت به خود، راز و نیاز با خالق هستی.

در نیمه راه، به تعدادی از مردم بومی ملحق شدم و از آنها خواستم نظرات خود و آنچه در مورد این مکان شنیده اند را به من بگویند. یکی از اهالی محل می گوید: «وقتی بچه بودم، هر هفته با مادربزرگم به اینجا می آمدیم. لامپ.» امامزاده بود و معتقد بود این چراغ همیشه باید روشن باشد.

یکی دیگر از اهالی روستای جم می گوید: پدرم سال ها پیش خوابی دید که یکی به او گفت: جلوی قبر را صاف کن تا 100 زائر اینجا نماز بخوانند، باز هم بی توجهی کرد. این شخص برای سومین بار به خواب آمد و این بار هم درخواست خود را تکرار کرد و با چکش سنگ ها را ش،ت.

فردی از اهالی ظهیر می گوید: در گذشته که مردم به من،ت های خاص به حج می آمدند، افرادی که به دلایل مختلف نمی توانستند بیایند در جاده می نشستند تا اینکه زائران بر روی آنها می نشستند.

یکی دیگر از اهالی معتقد است: معجزه اینجاست که یک پیرزن 75 ساله که به سختی در زمین صاف راه می رود، به راحتی از این کوه بالا می رود.

عده ای هم از نذر و حاجت و برآوردن نیازهایشان در شفای مریض ها و دادن بچه ها و یافتن حاجتشان صحبت ،د و چند نفر هم موضوعی را مطرح ،د و گفتند به چشم خود دیده اند یا از مردم شنیده اند در اطراف آنها و از گذشته بارها نوری در اطراف قله دیده می شد که شدت آن به قدری زیاد بود که بوته های اطراف به راحتی قابل تشخیص بودند و سپس در آن شیرجه می زدند. اوج.

دیگری می گوید: معجزه در گرو ایمان است، وقتی با تواضع به خدا روی می آورید و از او کمک می خواهید، معجزه رخ می دهد.

حاجی میرزاحسین یحیایی از معتمدین روستای جم می گوید: «از کودکی به یاد دارم که مادرم چراغی روغن زد و به خانه معصوم زاده رفت در آن زمان معصوم زاده یک زیارتگاه و مجموعه ای از اشیاء قدیمی و شیوخ داشت یک هفته به آنجا می رفتند و شعله را روغن می زدند تا خاموش نشود، آن موقع محل فعلی 4 دیوار بود و سقفی هم ساخته شد.

وی افزود: هر که اینجا بود فردی پاک و درستکار بود که از زم، که به یاد داریم دفن شده است. پیش از این، بیست و یکم ماه مبارک رمضان فرا رسیده بود و عزاداری برپا شده بود و باید گفت که حاج میرزا حسین، خوش زبان و یاد اهل بیت، در صحبت های خود از گمانه زنی در این مکان پر، می کرد، اما اعتقاد بر این بود که فردی که در اینجا مرده و دفن شده فردی خوب و پاک بوده است، قدمت این مکان حداقل به دوران اشک،ان یا ساس،ان می رسد.

صحبت هایش دلنشین است و زمان به سرعت می گذرد و از او می خواهم که در خلال صحبت هایش اطلاعاتی از تاریخچه روستای جم بازگو کند به خصوص از ایل بختیاری. خانواده بختیاری که در حومه شیراز زندگی می ،د و بنا به تاریخ موثق در ییلاقی ها و کلبه های منطقه «جم» (از سر گردنه آهوان تا محمد آباد نرسیده به قوشه به طول 25 کیلومتر) زندگی می ،د. ). ) دارای آب و هوای استثنایی است، این منطقه نزدیکترین نقطه به دریا است، جایی که رطوبت نسیم دریا به رشته کوه های البرز که بهترین آب و هوا را دارد می زند و در آن سوی کوه ها نیز در برخی نقاط آن زمان جنگل وجود دارد. و می خواستند جای خوبی برای خود انتخاب کنند، آمدند دو سه بار از اینجا رفتند و سالهای بعد که آمدند و برگشتند، بقیه گفتند این بار کجا بروند و می گفتند: «سرجام». پس کم کم کلمه سار از آن حذف شد و جام باقی ماند.

عبدالمجید یحیی از اهالی روستای جم می گوید: بنابر آنچه از اجداد خود شنیدیم امام رضا (علیه السلام) و یارانش از اینجا گذشتند و جنگ و انقلاب در آن زمان رایج بود. آمدند و این کوه بلند را مستقر ،د، ببینند دشمن از کدام طرف می آید، نه امامزاده.

محمد زمان یحیی یکی از اهالی روستای جام الاخیر که مدت ها برای حفظ و نگهداری این بنای باست، تلاش زیادی کرده و نقش عمده ای در مرمت و نگهداری آن داشته است، درباره این مکان می گوید: با وجود اینکه مشخص نیست. تاریخچه برای ،ابه های این مکان است، اما آنچه مشخص است این است که این مکان بسیار قدیمی است و سال ها پیش مرحوم مادرم که 95 سال داشت می گفت که پدرم به نقل از پدربزرگش گفته است که این مکان آنجا بوده است. از آن زمان تاکنون؛ می توان به خاطر داشت که اگر این کلمات تاریخی هستند، اینجا بسیار قدیمی هستند.

وی می افزاید: در ضلع ج،ی این کوه بقایای یک کوره آجرپزی وجود دارد و هنوز تکه های آجر در اطراف ما وجود دارد. آجرهای به کار رفته در این بنا، آجرهای چهار گوش است که در این منطقه پخته شده و به اینجا منتقل شده است. از زم، که یادم می‌آید، وقتی قبر را حفر ،د و سعی کردیم دوباره آن را بسازیم، آن را با گچ پوشانده بودند، بنابراین آن را دور انداختیم و زیر آن یک تخته سنگ بود که سازمان‌هایی ایجاد کردیم که بعداً از بین رفت.

محمد زمان یحیی ادامه داد: اینجا یک ضریح چوبی بود و آثار باست، روی آن نوشته شده بود و می شد از آن ،ما پیدا کرد، اما من در آن زمان جوان بودم و اینطور فکر نمی کردم. چه اتفاقی می‌افتاد که از آن ،ما پیدا کرد و قدیمی‌ترین ،ما را بیرون آورد، اما متأسفانه آن‌ها را نیز از بین برد.

وی می گوید: در گذشته مردم زیادی از سمنان می آمدند و مردم زهیر نیز از مسیری جدا می آمدند. زن پسر عمویم که پیرزنی بود از روستاهای اطراف پیاده یا با ، به اینجا می آمد و بار می آورد. یک بطری روغن با او برای روشن ، چراغ اینجا، روشن می کرد و می رفت و جمعه بعد برمی گشت تا چراغ را روغن کند. این چراغ اینجا همیشه روشن بود و وقتی در را باز می کردی بوی عطر از اینجا بوی روغن می داد که لذت خاصی داشت.

این بنا بخشی از هویت ما و اجداد ماست

محمدزمان یحیایی می گوید: این فطرت متعلق به ما، گذشتگان ما، فرزندان و نسل های آینده است، همانطور که اجداد ما به اینجا می آمدند و می رفتند و به همین دلیل است که مردم در چنین من،تی در اینجا جمع می شوند و به یکدیگر سلام می کنند و با هم چای می نوشند این هوا ارزش زیادی دارد از همه علاقه مندان به طبیعت و دل سوزان آثار تاریخی اکیدا تقاضا دارم در حفظ این مکان کوشا باشند، از آنها می خواهم اگر کاری برای احیای آن نمی توانند انجام دهند، حداقل ت،یب نکنند. با طبیعت مهربان تر باش، اینجا می تواند باشد، حداقل ،ی که در شب در این کوه گیر افتاده است، می تواند در اینجا پناه بگیرد و در امان باشد.

محی الدین «سلم، حضرت»

حجت ا،لام والمسلمین اسماعیل تدینی مدیرکل سابق اوقاف و امور خیریه استان سمنان در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران، با بیان اینکه سند مالکیت مزار محی الدین روستای جم در سال 1396 به ثبت رسیده است، گفت: ثبت اسناد به نام اوقاف در 17 شهریور 1376 هجری شمسی و در ماه 1392 شمسی متولیان حرم تعیین شده است خادمان علی بن موسی ا،ضا (علیه السلام) معروف به حضرت سلم، و اطلاعات این قبر بر اساس شهادت محلی است.

گفت: نمی‌تو،م این مکان را «امامزاده» بنامیم، بلکه می‌گوییم: «بقاع المطریقة» ی،ی گنبد و صحن مطهر و ممکن است به صوفی یا صحابی یا استادی مرتبط باشد. بزرگداشتی که به نسل امامزاده برسد.

این کارشناس مذهبی تصریح کرد: ما بنا به اعتقادات عامیانه قبور را نبش قبر نمی کنیم و به قول حضرت آقا سند اینجا همان اهالی است که به آنجا مراجعه می کنند; مؤمن باید ببیند چیزی به جایی کشیده شده است که بزرگان و خوبان شما از قدیم الایام به این مکان وفادارند و وفاداری آنها ریشه داشته باشد و چیزی باشد که ،ا را به سوی خود جذب کند و قرب، کند وگرنه مؤمن. بر قبری که مرده ای در آن نیست گریه نکند، هر چند بسته به عقیده شخص باشد.

وی با بیان اینکه در استان سمنان 125 امامزاده و 5 پیامبر مدفون از جمله 24 امامزاده در شهر سمنان وجود دارد، به مواردی از جمله امامزاده «چهل تن دراززین»، امامزاده «سیسیر» سمنان و اعتماد نصار اشاره کرد. . نوح سیدی می گوید: هنگامی که امام رضا (علیه السلام) به مشهد هجرت ،د، در بعضی جاها وارد شهرها و روستاها شدند و مردم از آنها استقبال ،د و دشمن نیز آنها را تعقیب کرد، به طوری که عده ای از آنها کشته شدند. برخی از آنان به طور غریزی کشته شدند و برخی برای فرار از دست حکومت به کوه پناه بردند و در آنجا کشته شدند و در مورد قبرستان روستای جم، رفتن مؤمنان علاقه مند به آنجاست. مدرکی دال بر وجود جسد یا علاقه خالص در آن مکان که سند اصالت آن را می توان یافت. رویا هم نبود و به قول حضرت علی (علیه السلام) باید به اعتقادات مردم که با شرع منافاتی ندارد احترام گذاشت.

هر بدعتی به شدت درمان می شود

حجت ا،لام والمسلمین دینی گفت: گاهی انسان تظاهر به خیالبافی می کند و ناگهان در جایی قبری می سازد که هرگز وجود نداشته است. ما به شدت با این موارد برخورد می کنیم و دستگاه های امنیتی و اطلاعاتی بلافاصله این موارد را گزارش می دهند البته در استانداری سمنان چنین مواردی بسیار کم است، اما در سایر استانداری ها چنین مواردی رخ داده و تبدیل به یک کابوس شده است و ما در مقابل آن ها ایستادیم. و در مقابل آنها ایستاد. آنها نابود خواهند شد و با هر مک، که بدون سند و رویایی و یا جدید و بدعت باشد برخورد سختی خواهد شد.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: ما به صوفیان و علما به ،وان وسیله رسیدن به خدا توسل می کنیم. ارزش ائمه و امام و مسجد مانند فرودگاهی است که انسان به آنجا می رود و التماس می کند که به سوی خدا پرواز کند یا زند، شود یا آنجا بماند.

وی می گوید: امام زاده ،اصر مختلفی دارد که برخی فقط م،وی و برخی م،وی و سنتی هستند مانند امام زاده محمد جعفر دامغان و برخی از آنها فطرت در کنار خود دارند مانند «انبیاء سمنان». که در عین حال م،وی و سنتی است. در طبیعت واقع شده است و در مورد قبرستان روستای مبارکجم، قرار گرفتن آن در بالای کوه و در دل طبیعت گزینه جذابی برای جذب مردم است.

ساعتی از صدای اذان ظهر از گلدسته های مسجد روستای جم می گذرد و زائران و عابران پیاده آرام آرام به جاده بعدی باز می گردند.

خبرنگار: شهربانو خسروی – اسنا سمنان

انتهای پیام/

را