چرا باستان شناسان به دور رستم رفتند؟

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، بارندگی های بهاری در نقش رستم شکاف ها و حفره های عمیقی ایجاد کرد. برخی گواهی داده‌اند که حدود یک دهه پیش در الگوی رستم ،‌ها و شکاف‌هایی به وجود آمده و با سنگریزه پر شده است. اما در بهار 1403 وضعیت این محوطه باست، تا حدودی متفاوت بود. عمق و طول شکاف ها بیشتر شده تا جایی که اکنون مقبره شاهان هخامنشی و کعبه زرتشتی را تهدید می کند.

عده ای دلیل اتفاقات رخ داده در نقش رستم را مربوط به قنوات خشک و بدون سرپوش و همچنین چاه های کشاورزی می دانند که تا چندی پیش در اطراف این محوطه باست، بدون مجوز حفر می شد.

علی رضا عسکریشوردی، مدیر پایگاه جه، تخت جمشید، به نقل از 15 استاد دانشگاه شیراز که در اوا، اردیبهشت 1403 این محوطه باست، را مورد بررسی قرار دادند، گفت: «بخشی از آنچه در نقش رستم رخ داد «فروش» بود. در منطقه دریفت نیز اتفاق افتاد. از سوی دیگر اثرات فرورفتگی های گسترده سال های گذشته در دشت مرودشت به دلیل ضعف خاک در این منطقه بیشتر بوده است.

ایمان نظام سلط، رئیس اداره هیدروژئولوژی سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی اخیرا گزارشی قابل تامل از وضعیت فرونشست در منطقه تخت جمشید و نقش رستم ارائه کرد. وی گفت: در حاشیه سنگی بناهای هخامنشی مانند تخت جمشید یا نقشی رستم با ،مت خاکی آن که دشت مرودشت است، شکاف های زیادی وجود دارد. بارش ها شکاف های بین دشت و کوه ها را از بین می برد و به مرور زمان بیشتر می شود. شستشوی این ،‌ها و فرسایش ترانشه‌های ناشی از آن بر بخش‌هایی از آثار تاریخی واقع در بخش خاکی مانند کعبه زرتشتیان در نقش رستم تأثیر منفی می‌گذارد. متاسفانه هر سال با شروع فصل بارندگی، شکاف ها عمیق تر می شوند.

پیشنهاد رئیس اداره هیدروژئولوژی سازمان زمین شناسی این است که در دشت مرودشت به حالت تعادل آبی برسد و بیش از ورودی ها از آن آب برداشت نشود. زیرا در سال‌های 2021 تا 2023، دشت مرودشت بین 21 تا 25 سانتی‌متر کاهش داشته است، در حالی که در دوره نه‌ساله 1393 تا 2023، حدا،ر کاهش تجمعی به طور متوسط ​​100 سانتی‌متر در مرودشت بوده است.

اما عسگری گووردی، استاد باستان شناسی هخامنشی دانشگاه شیراز و مدیر پایگاه جه، تخت جمشید، این فرضیه ها را در مورد وضعیت نقش رستم مطرح می کند که احتمال وجود کانال آبی در این منطقه را بسیار بالا می برد. منطقه نقش رستم که پر شده و اکنون کارکرد خود را از دست داده است. از سوی دیگر در سازه های اطراف کعبه زرتشتی که توسط مرمتگران در پایان کاوش های باستان شناسی ساخته شده، انحراف وجود داشت. علاوه بر این، خاک منطقه نقش رستم سست است و آب در آن نفوذ کرده است که این احتمال وجود سازه های دیگری در زیر این سطح (در اطراف کعبه زرتشتیان) که از زمین بیرون نیامده اند را افزایش می دهد.

اکنون باستان شناسان برای یافتن پاسخی برای این احتمالات، کاوش های باستان شناسی را در رستم آغاز کرده اند.

علی رضا عسکریشوردی، استاد باستان شناسی هخامنشی دانشگاه شیراز، مسئول کاوش های باستان شناسی در نگوس رستم است و پیش از آن نیز تجربه کاوش های باستان شناسی در شهر پارسی تخت جمشید را داشته است. وی در خصوص جزئیات کاوش های باستان شناسی در این منطقه می گوید: کاوش های باستان شناسی در منطقه تاریخی نقش رستم به مدت دو ماه با هدف ساماندهی و رفع مشکل فروش در ماه های ،داد و تیر 1403 در حال انجام است.

مدیر پایگاه جه، تخت جمشید می افزاید: بررسی های باستان شناسی در این مدت نشان داده است که برای رفع مشکل نقش رستم باید شناسایی و تحقیقات بلندمدت و گسترده در این محوطه باست، انجام شود.

وی می گوید: یکی از عوامل اصلی ت،یب و فروریختن محوطه نقش رستم عدم انجام مطالعات باستان شناسی در طول پنجاه سال گذشته است. در واقع تحقیقات باستان شناسی محوطه های باست، را احیا می کند و میراث فرهنگی بدون تحقیقات باستان شناسی قابل نجات نیست.

رئیس کاوش های باستان شناسی نگوس رستم ادامه می دهد: طی دو ماه فعالیت باستان‌شناسی در این محوطه باست، مشخص شد که سیستم‌های انتقال آب باست،، حوض‌ها، قنات‌ها، مخازن و چاه‌های باست، موجود در این محوطه به طور کامل فرو ریخته است و این ریزش عامل اصلی بسیاری از سیل‌ها در بارندگی‌های اخیر بوده است. در این مکان تاریخی

همچنین ذکر شده است که در بررسی های باستان شناسی انجام شده، حوض آرام واقع در بالای ص،ه های کوهستان کاوش و احیا شد. مسیر نهرهای فصلی و ریزش سنگریزه در منطقه پا،ازی شده و از این پس شاهد ریزش سنگریزه در هنگام تشکیل آبشار به دلیل بارندگی در این منطقه نخواهیم بود. مهم ترین موضوع مهم ترین آب انبار نقش رستم است که در حال اکتشاف و مرمت است. وظیفه اولیه این آب انبار هدایت آب های سطحی در این منطقه و جمع آوری آن در دوران هخامنشیان و ساس،ان برای جلوگیری از آسیب دیدن دیوارها و بناهای منطقه بوده است.

عسگری شاوردی می گوید: شناسایی یکی دیگر از چاه های تاریخی در نگسی رستم نشان داد که از این چاه برای سیستم فاضلاب و انحراف آب استفاده می شده است.

بر اساس گزارش شورای باستان شناسی نقش رستم که به ایسنا تقدیم شده است، تلاش گروه باستان شناسی پایگاه جه، تخت جمشید به سرپرستی علی رضا عسکری شاوردی، شناسایی و احیای سیستم مدیریت آب منطقه است. امپراطوری هخامنشی.” و دوره ساس، نقش رستم که از طریق آن آب انبارها، چاه ها و حوضچه های آرامش بخشی آب شناسایی می شود از اه، برنامه مطالعاتی است.

در ادامه برنامه تلاش می شود تا با نصب سیستم زهکشی آب از تجمع آب در داخل منطقه جلوگیری شود و کل منطقه تسطیح و شیبدار شود تا عوامل یخبندان سطح منطقه از بین برود و رهاسازی سریع انتقال یابد. آب در هنگام بارندگی در این منطقه

بخشی از علت آسیب، عدم توجه به تفاوت خاک و پس‌پوش ناشی از حفاری‌های قبلی بود خاک قبلی شناسایی شد و اقدامات لازم برای جلوگیری از ریزش آب در هنگام بارندگی به داخل این شکاف ها انجام شد. علل ایجاد چاله ها و دهانه هایی که در اثر بارندگی در محوطه تاریخی نگوس رستم به وجود آمده اند در حال بررسی است، پس از انجام تحقیقات ژئوفیزیکی راه حل های علمی ارائه شده و طرح های فنی برای حفاظت از این منطقه ارزشمند تهیه و اجرا می شود.

این برنامه زیر نظر دکتر علی رضا عسکری جوردی، باستان شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز و مدیر پایگاه جه، تخت جمشید و با حمایت مالی و حمایت های اداره کل میراث فرهنگی برگزار می شود. گردشگری و صنایع دستی استان ،، پژوهشکده باستان شناسی و معاونت میراث فرهنگی و،خانه در حال انجام امور میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در کشور هستند.

به گفته عسگری شاوردی، استاد باستان شناسی هخامنشی دانشگاه شیراز و رئیس کاوش های باستان شناسی شهر پارسی تخت جمشید، رستم بخش اصلی شهر پارسی بوده و عملکرد نزدیکی با تخت جمشید داشته است.

مجموعه آرامگاه هخامنشیان و همچنین بنای معروف به کعبه زرتشت در محلی به نام نقش رستم در 7 کیلومتری شمال غربی تخت جمشید ساخته شده است. در این مجموعه بزرگ 23 اثر باستان شناسی مانند زیارتگاه ها، بنای کعبه زرتشتیان، کتیبه ها و کتیبه ها وجود دارد.

این مجموعه بزرگ در منتهی الیه شمالی پارس قرار دارد و از نظر ارتباط فضایی و فضایی، دو محوطه باست، مهم ن،ی رستم و تخت تخت جمشید از نظر عملکردی به هم متصل بودند. شهر پارس یک واحد شهری متشکل از بخش‌های مختلف دوران عیلام، هخامنشی، سلوکی، اشک،، ساس، و اسلامی بوده و بازسازی این شهر تاریخی در محدوده‌های ردیف اول تخت جمشید بر این مبنا قابل تصور و درک است. از اسناد باقی مانده به نظر می رسد مرزهای این شهر در منطقه حرم یک در اطراف سیوا به سمت شمال به سمت نقش رستم و المصباح منطبق باشد.

پیکره نقش رستم در دوره‌های هخامنشی، سلوکی، اشک، و ساس، بر اساس آثار مکتوب مانند کتیبه‌های میخی دوره هخامنشی و خط‌های باست، دوره ساس، مورد استفاده و احترام قرار می‌گرفت. مجموعه آرامگاه نقش رستم در زمان هخامنشیان با بخش مهم و کاربردی شهر پارس در حومه شهر، اما به تخت جمشید مرتبط بوده است. سنت دفن پادشاهان گذشته بر اساس سنت زرتشتی در این مکان انجام می شد.

در محل نقش رستم، در ص،ه‌ای به ارتفاع 60 متر، آثاری از داریوش اول (486-521 قبل از میلاد)، خشایارشا (465-486 قبل از میلاد)، اردشیر اول (425-465 قبل از میلاد) و داریوش دوم وجود دارد. 423-423 قبل از میلاد). 404 قبل از میلاد). در این مکان بنایی معروف به کعبه زرتشتیان در دوران هخامنشیان ساخته شده است.

انتهای پیام/