منتشر شده «بزران شناسی: گفتگوهای میان رشته ای» – ایسنا

به گزارش ایسنا، کتاب «گفتمان‌های چند رشته‌ای» در سیزده گفتار، دریچه‌هایی را به موضوع بازاندیشی ایران‌شناسی می‌گشاید که هر کدام راه را برای پژوهش‌های بیشتر و امکان تحقیق و تفکر درباره مفاهیم «ایران» باز می‌کند. “ایران گرایی” و “ایران شناسی” از منظر داخلی و ایر،، این گفتمان ها برگرفته از مطالعات مردم شناسی و جامعه شناسی، مطالعات ارتباطی، علوم سیاسی، تاریخ، ادبیات، فرهنگ و هنر هستند و هر آنچه را که ممکن است طی کرده اند. مداخله علمی برای کاوش عمیق تر در موضوع.

مرتضی فرهادی در اولین سخنر، خود با ذکر سه نوع «شرق شناسی» سه نوع «علم ایر،» را معرفی کرد.

وی بر این باور است که تثبیت پرچم اصیل ایران به ،وان سومین نوع شرق‌شناسی و پرچم ایران، ضرورتی است که با نقد شرق‌شناسی نوع اول و دوم و در نتیجه نقد پرچم ایران، می‌توان نوعی پرچم ایران را ایجاد کرد. عاری از تعصبات قومی و قبیله ای. به دور از ایجاد اه، استعماری و پسااستعماری. ،

در دومین سخنر، آقای کاظم سجادپور این سوال را مطرح ،د که علم ایران با دیپلماسی چه نسبتی دارد و از ا،امات و ا،امات تعامل علم و دیپلماسی ایران صحبت کرد و بیان داشت که یک سری قو،ن ایر، وجود دارد که “هسته گرا”، “بافت گرا” و “لمس گرا” و “هدایت شده” برای تعیین صحیح این نسبت ضروری هستند.

سید جلال دهق، فیروزآبادی در سخنر، سوم با اشاره به مکاتب مختلف علم ایر، «ایر، شرقی، مار،یست، ،، ، و ایر،» به ا،امات تعامل علم و دیپلماسی ایر، در عرصه جدید منطقه ای و جدید پرداخت. وضعیت جه، محیط و رابطه تحولات جه، با فرآیند مطالعه و تحلیل ایران شناسی در جهان و ایران.

تقی آزاد آرامکی در چهارمین سخنر،، با انتقاد از واکنش ایران شناسی ایران به روند ایران شناسی در جهان، از سیطره نگاه از بیرون به ایران و ضعف بنیان های معرفتی و شناختی ایران صحبت کرد. . مطالعات مبتنی بر علوم «زبان‌شناسی، باستان‌شناسی، تاریخ، تمدن و جامعه‌شناسی» از دلایل آن است.

حمید احمدی در گفتار پنجم نشان می دهد که چگونه هویت ملی و روایت تاریخ ایران باستان در تضاد تاریخ نگاری سنتی و مدرن دستخوش تغییراتی شده است و بی توجهی به تاریخ نگاری اصیل و فراموشی میراث تاریخی ایران پیامدهایی چون «آشفتگی» را به دنبال دارد. در شناخت سیر تاریخ ایران، منجر به «ت،یب تدریجی مفاهیم اصیل اندیشه سیاسی ایران» و «ایجاد سردرگمی در هویت ملی با ایجاد ناسیونالیسم، تفرقه و تجزیه طلبی» خواهد شد.

امیر بهرام ، احمدی در گفتار ششم به تحلیل روابط فرهنگی و تمدنی ایران با شرق و شمال آفریقا در طول من،ات تاریخی از ایران باستان تا دوره معاصر پرداخت و نشان داد که هنوز توانایی زیادی برای گسترش روابط ایران با شمال آفریقا در دوران معاصر وجود دارد. دوره، و توسعه دانش اصیل ایر، در این بخش از جغرافیای فرهنگی ایران وجود دارد.

محمدحسن رجبی دیو، در سخنر، هفتم به بازخو، نقش‌های فرهنگی ،ن ایر، در تاریخ ایران، از آغاز مواجهه ،ن ایر، با اسلام تا شکل‌گیری دوره مدرن می‌پردازد که با انتقاد از نابرابری همراه است. بین تصویر مخدوش زن در اسلام و تصویر شخصیت نجیب، زن در ایران باستان نیز وجود دارد.

علی رضا شجاعی زند در گفتار هشتم به بیان مهم ترین مولفه های بازاندیشی علم ایران می پردازد. در این سخنر، نوعی نگاه «بیرونی» به موضوع بازاندیشی ارائه شد و نشان داده شد که بیرون بودن گاه منجر به کشف جنبه ای می شود که از درون و از نزدیک قابل کشف و درک نبوده است. رهایی از سنت های ایران شناسی در گذشته راه برون رفت از وضعیت کنونی ایران شناسی است. از جمله: سنت «شرق‌شناسی»، سنت «باستان‌شناسی» و سنت نظریه‌های جامع مبتنی بر نظریه‌هایی مانند «استبداد شرقی، شیوه تولید آسیایی، تحلیل مار،یستی اروپایی از تاریخ ایران، ،ت رانتیر» و جامعه کوتاه مدت.» و غیره سنت «موزه‌نمايي» و در نهايت سنت «ايران‌شناسي غربي».

در گفتار نهم، نسرین فقیه ملک مرزبان که به اهمیت زبان در مسئله هویت ملی فردی و جمعی اشاره می کند، دانش بلاغت زب، ایران را یکی از حوزه های مهم ایران شناسی تبیین می کند و نشان می دهد که چگونه بلاغت ایر، به ،وان زبان ،ی به تثبیت و تداوم هویت کمک می کند و ملیت ایر، در یک دوره تاریخی طول، نقش داشته است. این گفتار با ذکر نمونه هایی از بلاغت زب، در شاهنامه، قابلیت های منحصر به فرد زبان ،ی را جلوه ای از هویت ملی ایر،ان می داند که در خور پژوهش در ایران شناسی است.

محمدعلی رجبی در دهمین سخنر، به بیان رابطه هنر و هویت ایر، پرداخت و از منظر هنر ایر، به این سوال پاسخ داد که چگونه می توان هنر را به هویت جمعی نسبت داد؟ وی ،صر هویت در هنر ایران را کلمه حقیقت می داند و با اشاره به سنت های عکاسی در فرهنگ ایر، به تبیین هویت ایر، هنر ایر، و همچنین هویت هنر شیعی ایر، می پردازد.

مرتضی کوتبی در سخنر، یازدهم پرسید: آیا علم ایران مدیون غرب شناسی است؟ آیا علم ایران مقوله ای قابل توسعه در کشور است یا باید به ،وان یک پدیده استعماری غرب مطرح شود؟ او با ذکر جنبه های مثبت و منفی شرق شناسی، جوهره علم ایر، را به چالش می کشد.

عبدالله بچرانلو در گفتار دوازدهم که سیال بودن مرزهای سیاسی، فرهنگی و جغرافیایی را در دنیای امروز می داند، وضعیت ارتباطات بین فرهنگی ایران را در دنیای مدرن بیان می کند. به این سوال پاسخ می دهد که در دنیای بدون مرز امروز چگونه می توان از انواع فرصت ها، امکانات و قابلیت ها (تاریخی، مذهبی، فرهنگی، زب،، قومی، علمی، هنری، تجاری، ورزشی و…) بهره برد؟ روابط فرهنگی ایر،ان در مناطق مختلف جغرافیای فرهنگی ایران.

خانم راضیه یاسینی در سیزدهمین سخنر، خود با ،وان ،ن ایر، از منظر ایر، با اشاره به اینکه اولین قدم برای بازاندیشی ایران و ایر،، شناخت فرد ایر، (زن ایر، و مرد ایر،) است، تلاش کرد تا ویژگی های او را بشناسد. ،ن ایر، با معرفی منابع ادبی و هنری ایران. در این سخنر، همچنین به تحول هویت زن ایر، در طول تاریخ از ایران باستان تا دوران اسلامی در ایران پرداخته شد و به تفاوت های هویت زن ایر، مسلمان با هویت زن در سایر ادیان توحیدی نیز اشاره شد.

این کتاب توسط خانم ها راضیه یاسینی و مجید بهست، در 226 صفحه گردآوری و توسط بنیاد علم ایران در پاییز 1403 به چاپ رسیده است.

انتهای پیام/