باستان شناسان به مقابر ناشناخته جبل الخواجه رفتند

به گزارش اسنا، رضا مهر آفرین – رئیس شورای آثار باست، جبل الخواجی استان سیستان و بلو،تان – مقبره های ص،ه ای را یکی از آثار برجسته جبل الخواجی معرفی کرد که در نقاط مختلف به وفور دیده می شود. از کوه و در مورد آنها گفته شد: تاکنون تحقیقات مستقلی در مورد این قبرها انجام شده است. از این رو لازم بود طرحی مید، برای ساماندهی و مستندسازی این تدفین ها انجام شود و زمان بندی دقیقی برای آنها ارائه شود.

این باستان شناس ادامه داد: گمانه زنی درباره ساماندهی گورهای دیواری جه، کوه خواجه در سیستان با حمایت اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان سیستان و بلو،تان و با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با تیمی متشکل از پنج باستان شناس در سطوح بالای کوه خواجه آغاز شد.

یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه بابلسر با اشاره به اه، و فرضیه های مطرح شده در این طرح گفت: کوه خواجه مهمترین شاخصه دشت سیستان است که در 20 کیلومتری ج، غربی زابل به شکل جزیره ای کوچک در دریاچه قرار گرفته است. هامون حدا،ر ارتفاع این کوه از سطح دشت 120 متر و قطر آن حدود دو و نیم کیلومتر است.

ماهاراورین افزود: این کوه در اوستا «اوچیدا» نامیده می شود. این کوه حداقل در سه دین زرتشتی، مسیحی و اسلام از تقدس خاصی برخوردار است و همین ،صر تقدس همواره آن را به یکی از جذاب ترین مناطق مذهبی سیستان و بلو،تان برای زیارت و تدفین تبدیل کرده است.

رئیس کمیته آثار باست، الخواجه گفت: علاوه بر عامل تقدس، موقعیت ژئوپلیتیکی این کوه از قدیم الایام آن را به پناهگاهی امن و قابل دفاع تبدیل کرده است و حداقل از قرن سوم قبل از میلاد، بناهای مهمی در آن وجود دارد. بر روی سطح و دامنه هایی که باید ساخته شود، مانند قلعه کافرون، چهل دختر و قلعه کهزاد و غیره.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی، جبل الخواجه پس از شهر سوخته، دومین محوطه باست، سیستان و بلو،تان است که هدف بررسی ها و کاوش های باستان شناسی قرار گرفته است و تاکنون باستان شناسان و پژوهشگران از جمله این آثار هستند. از جمله اشتاین، هرتسفلد، گولینی، سیدسجادی، محمود موسوی، سرور ،میتی، سیده لیلا بنی جمالی، کوروش محمد خ، و… جبل الخواجه و بناهای آن را مورد مطالعه و تحقیق قرار دادند.

مهر آفرین، عضو هیئت علمی دانشگاه بابلسر گفت: در طرح بررسی فشرده باستان شناسی دشت سیستان در سال 1384، حدود 17 محوطه باست، در سطح و دامنه کوه آل خواجه شناسایی شد که بر اساس زمان شناسی نسبی، دو دوره استقرار اشک،- ساس، و قرون میانه اسلامی شناسایی شد و پیشنهاد انتشار می‌شود. علاوه بر بناهای تاریخی کوه خواجه، آثار و یافته‌های مهمی مانند شومینه، نقاشی‌های دیواری، گچ بری، گل برجسته، شومینه سنگی و ،اصر و تزیینات معماری منحصربه‌فرد بر اهمیت تاریخی این کوه افزوده است.

انتهای پیام/