به گزارش ایسنا، موزه لوور در ابتدا در سال 1190 میلادی به صورت قلعه طراحی شد و امروزه بقایای ساختار اولیه آن در زیرزمین آن دیده می شود. در قرن شانزدهم، موزه لوور تحت بازسازی و توسعه گسترده قرار گرفت تا به ،وان یک کاخ سلطنتی عمل کند. لوور تا قرن هفدهم اقامتگاه اصلی سلطنت فرانسه باقی ماند، زم، که لوئی چهاردهم اقامتگاه سلطنتی را به ورسای منتقل کرد و لوور را به گا،ی برای مجموعه گسترده آثار یون، و رومی خانواده سلطنتی فرانسه تبدیل کرد.
پس از ،وج خاندان سلطنتی، این ساختمان به محل اقامت هنرمند، تبدیل شد که تحت حمایت سلطنتی قرار گرفتند و به تدریج به مرکز فرهنگی و میزبان نمایشگاه معروف «سالون پاریس» تبدیل شد.
انقلاب فرانسه
پس از زند، شدن لوئی شانزدهم در 10 اوت 1792، مجموعه سلطنتی لوور به ملک ملی تبدیل شد. یک سال بعد، ،ت انقلابی موزه هنر مرکزی را در گا،ی بزرگ لوور افتتاح کرد که به یاد پایان سلطنت بود.
در مرحله اولیه، دسترسی عمومی به مجموعه اصلی شامل 537 نقاشی و 184 اثر هنری اعطا شد. هنرمند، که از حمایت سلطنتی برخوردار بودند در آن زمان در موزه لوور اقامت داشتند. در سال های اولیه، برخی چالش ها و کمبودهای ساختاری وجود داشت که منجر به تعطیلی موقت در می 1796 شد.
نفوذ ناپلئون
در ژوئن 1801، ناپلئون موزه را بازگشایی کرد و بنای موزه لوور را به شکل کنونی آن بنا نهاد. او از طریق کمپین های نظامی، سفارش ها و کمک های مالی، مجموعه موزه را تا حد زیادی گسترش داد و آثار هنری اروپا و خاور نزدیک را در بر گرفت. این موزه به طور موقت به «موزه ناپلئون» تغییر نام داده است.
پس از معاهده فونتنبلو، تقریباً 5000 اثر هنری به کشورهای مبدا بازگردانده شد و لوور نام اصلی خود را بازیافت و در عین حال به گسترش مجموعه خود ادامه داد. اگرچه بسیاری از آثار هنری غارت شده پس از ش،ت ناپلئون در سال 1815 بازگردانده شدند، مجموعه آثار تاریخی مصر و سایر بخش های موزه لوور وجود خود را مدیون فتوحات ناپلئون هستند.
شگفتی های معماری
جدا از آثار هنری گران قیمتی که در تالارها به نمایش گذاشته می شود، لوور خود یک گا،ی معماری باشکوه است. این بنا در طول تاریخ طول، خود، از قرن دوازدهم تا کنون، دستخوش توسعه و بازسازی قابل توجهی شده است تا اینکه به شکل امروزی خود رسیده است.
در دهه های 1980 و 1990، موزه لوور تحت بازسازی های گسترده ای از جمله امکانات مدرن و گسترش قابل توجه فضای نمایشگاهی خود قرار گرفت. هرم نمادین، ساخته شده از فولاد و شیشه، توسط معمار چینی-آمریکایی طراحی شد و در سال 1988 افتتاح شد و به ،وان ورودی لابی عمل کرد، اگرچه در ابتدا مورد انتقاد سنت گرایان قرار گرفت، اما اکنون به بخشی جدایی ناپذیر از موزه تبدیل شده است طراحی به طور یکپارچه با پس زمینه ک،یک ،یب می شود.
گروه ها و بخش ها
موزه لوور انواع مجسمه ها، اشیاء هنری، نقاشی ها، طراحی ها و یافته های باستان شناسی را به نمایش می گذارد. مجموعه این موزه به هفت بخش اصلی ت،یم می شود: آثار باست، مصر، آثار باست، خاور نزدیک، آثار باست، یون،، اتروسکی و رومی، مجسمه سازی، هنرهای تزئینی، نقاشی، چاپ و چاپ نقاشی.” . در دهه های اخیر، موزه لوور گنجینه های متنوعی از شرق را از چین، ژاپن، هند و جهان اسلام به دست آورده است.
تابلوی معروف "مونالیزا" اثر داوینچی از سال 1804 در موزه لوور نگهداری می شود، اما این تصویر تنها اثر این هنرمند دوره رنسانس در موزه لوور نیست. این موزه در واقع خانه شش نقاشی از بیست و چهار نقاشی به جا مانده از داوینچی است. در نتیجه، موزه لوور بزرگترین مجموعه نقاشی های داوینچی در جهان را در خود جای داده است.
مرکز آموزش هنر
سنت شگفت انگیزی که در طول تاریخ طول، موزه ادامه داشته است، فرآیند کپی برداری هنرمندان از آثار هنری است. هنرمند، که به ،وان راهی برای ارج نهادن به استادان هنر، افزایش مهارت های هنری و غوطه ور شدن در غنای تاریخ هنر به این کار دست می زنند، مدت هاست به این موزه رفته اند. این عمل امروز نیز ادامه دارد و همچنین یک ،صر پویا و تعاملی به تجربه بازدیدکننده اضافه می کند.
انتهای پیام/