یکی از مهم ترین محرک های گردشگری و سفرهای داخلی در جهان، دیدار با اقوام و دوست، است که در شهرهای دیگر زندگی می کنند. همچنین پردازش دادههای یک دهه اخیر در ایران نشان میدهد که 44 درصد از سفرها با انگیزه «دیدار با دوستان و اقوام» و «سرگرمی و گشت و گذار» در رتبه بعدی قرار دارد. در حالی که بیش از 70 درصد اقامت ها در منازل اقوام و آشنایان بود، اجاره خانه و ویلا با اختلاف زیادی گزینه دوم مسافران بود.
به گزارش اسنا، اگرچه ایجاد چشم انداز گردشگری با توجه به تعاملات گردشگری تفریحی و تجاری کار ساده ای نیست، اما مهم ترین و اصلی ترین دلیل شکل گیری این نوع گردشگری «دیدار دوستان و اقوام» و یکی از دلایل آن است. . یکی از مزایای این نوع گردشگری امکان اقامت در خانه دوستان و اقوام و کاهش هزینه های سفر است.
جلوه های این وضعیت در ایران را می توان در دهه های اخیر به وضوح دید. آمارهای مرکز ملی آمار ایران نیز نشان می دهد که مهمترین انگیزه ایر،ان برای سفر، دیدار با اقوام، اقوام و دوستان خود است و زم، که با تغییرات موقتی در الگوی سفر مواجه می شویم، استفاده از منازل و چادرهای اجاره ای در مکان های مرتفع – مناطق مرتفع است. تقاضا افزایش یافته است که نشان دهنده تاثیر اقتصاد و هزینه بر کیفیت و کمیت سفر است.
مرکز تحقیقات شورا در پردازش داده های خود بر اساس آمارهای مرکز ملی آمار ایران به این نتیجه رسید که طی سال های 1386 تا 1397 سفرهای داخلی با تغییرات قابل توجهی روبرو بوده و این تغییرات روند مثبتی داشته و نشان دهنده افزایش تعداد سفرهای داخلی بوده است. پروازهای داخلی اگرچه ممکن است درآمد ،ب و کارهای گردشگری را افزایش دهد اما پیامدهای منفی نیز دارد، به ،وان مثال با با هجوم ناگه، گردشگران و اشباع شدن قابلیت های خدمات گردشگری، مسافران و گردشگران از خدمات خوب محروم می شوند و در انتخاب مجدد همان مقصد تردید خواهند کرد.
این اتفاق برای کیفیت زندگی جامعه میزبان نیز رخ داده است. زیرا با کاهش کیفیت زندگی جامعه میزبان به دلیل استفاده و مصرف زیرساخت های شهری و روستایی، نارضایتی از گردشگری افزایش می یابد. نمونه آن تعطیلات نیمه شهریور 1403 است که موج بزرگ سفر در مناطق شمالی بنا به گزارش های مردمی با کمبود سوخت و مواد غذایی مواجه شد و میزبان و جوامع محلی به نوعی اعتراض ،د.
با این حال، گزارش های مرکز آمار ملی و پردازش داده های مرکز تحقیقات شورا این را نشان می دهد بین سالهای 2007 و 2018، در عرض یک دهه، نسبت افرادی که سفر ن،د 50 تا 60 درصد برآورد شد.
پردازش همین داده ها نشان می دهد که نرخ سرانه سفر در بهار 2018 در خانوارهایی که سفر کرده اند 6.1 بوده است. ی،ی 6 سفر در خانواده های مسافر تجربه شده است و این 6 سفر را یک نفر از خانواده یا همه اعضا می تواند انجام دهد. به عبارت دیگر، حدود 66 درصد از خانواده های ایر، که در بهار 1397 به سفر رفته اند، به طور متوسط 6 بار سفر کرده اند، اما 34 درصد خانواده ها در فصل بهار هیچ سفری را تجربه نکرده اند.
اما این پردازش داده در مورد اه، سفر در داخل کشور چه می گوید؟ بر اساس آمار مرکز ملی آمار ایران، مرکز تحقیقات شورا به این نتیجه رسیده است که در طول 11 سال مورد بررسی، نسبت سفر برای دیدار دوستان و آشنایان به 44 درصد رسیده و از نظر تعداد، همچنان پیشتاز بوده است. افرادی که برای دیدار دوستان و آشنایان سفر می کنند. حاشیه بزرگ در مقایسه با اه، دیگر. سفر با هدف دیدار دوستان و آشنایان در کشورهای دیگر معمولاً بین رتبه اول و دوم متفاوت است.
به گفته کارشناسان، سهم زیادی از این نوع سفرها ریشه در فرهنگ ایر، اسلامی دارد که همواره توجه به خانواده و دیدار با دوستان را توصیه می کند. به طور کلی، تأثیر فرهنگ بر صنعت سفر و گردشگری را نمی توان انکار کرد. زیرا علاوه بر افزایش سفر به منظور دیدار با دوستان و آشنایان، سفر به منظور حج و همچنین گشت و گذار و تفریح در مدت 11 سال کاهش یافته است. شرایط سخت اقتصادی گردشگران یکی از موثرترین عوامل در کاهش این سفرها است. از آنجایی که بر خلاف سفر با هدف ملاقات دوستان و آشنایان، سایر انواع سفر شامل هزینه اقامت است و از آنجایی که هزینه اقامت حدود 30 درصد بیشتر از هزینه سفر است، ا،ر گردشگران تمایل دارند سفرهای ذکر شده را حذف کنند.
آمارهای مرکز ملی آمار ایران نیز نشان میدهد که هر چه مردم بیشتر برای دیدار با دوستان و اقوام خود سفر میکنند، ماندن در خانه نیز کمک بیشتری میکند. پردازش داده های منتشر شده توسط مرکز تحقیقات شورا در اردیبهشت 1403 هجری شمسی نشان می دهد که در فاصله سال های 1387 تا 1398 هجری شمسی، تقریباً 73 درصد از سهم مسکن در منازل دوستان و اقوام بوده که با اختلاف زیادی نسبت به سایرین در رتبه نخست قرار دارد. اقامتگاه ها
میزان بالای ماندگاری در سرای دانش دو توجیه فرهنگی و اقتصادی دارد. علاوه بر نشات گرفته از فرهنگ ایر، اسلامی، از بعد اقتصادی نیز قابل بررسی است. در واقع، بیشتر مسافران و گردشگران هزینه سفر را دست کم می گیرند، بنابراین اقامت در خانه دوستان و اقوام را به اقامتگاه های عمومی و سازم، ترجیح می دهند.
نکته دیگر سهم بالای ویلا و آپارتمان اجاره ای است که طی 11 سال به 8.7 درصد رسیده است.; این بدان م،است که این مدل مسکن از نظر فرهنگی و اقتصادی تأثیر متفاوتی بر جامعه محلی خواهد داشت. این نوع اقامتگاه مورد تقاضا است زیرا علاوه بر اینکه هیچ محدودیتی در اقامتگاه های ،تی و رسمی ندارد، بر خلاف هتل ها و مهمانسراها، محدودیتی برای اقامت تعداد زیادی از افراد در یک مکان ندارد، در حالی که گاهی اوقات مقرون به صرفه تر است. برای یک خانواده
در 11 سال بررسی شده (2017 تا 2018)، سهم و تعداد شب های اقامتگاه های سازم، و عمومی تقریباً برابر بود. مسکن سازم، معمولاً مورد استقبال کارکنان قرار می گیرد زیرا ارزان است حتی اگر کیفیت من،ی نداشته باشد.
آمارهای مرکز ملی آمار ایران نیز نشان می دهد که سهم استفاده از چادرهای مسافرتی نزدیک به اماکن عمومی (هتل، هتل آپارتمان، مهمانسرا و مهمانسرا) است، هرچند در مورد نحوه مح،ه این نوع اقامتگاه اختلاف نظر وجود دارد، اما بدون توجه به فرهنگ این نوع سفر و اقامت، گسترش استفاده از چادرهای مسافرتی در برخی شهرها و مناطق طبیعی، نیاز مبرم به کمپ های اقامتی را افزایش می دهد که متولیان آن را م،م به تدارک فضاهای ویژه برای این دسته از مسافران می کند. که به ناچار با این انتخاب روبرو می شوند.
انتهای پیام/
منبع: https://www.isna.ir/news/1403061609157/%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%87%D8%A7-%D8%A8%D8%A7-%DA%86%D9%87-%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C%D8%B2%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%DB%8C%D8%B4%D8%AA%D8%B1-%D8%B3%D9%81%D8%B1-%D9%85%DB%8C-%DA%A9%D9%86%D9%86%D8%AF